الکترومیوگرافی (EMG) و تست نوار عصب (NCS) تست‌هایی هستند که فعالیت الکتریکی عضلات و اعصاب بدن را اندازه‌گیری می‌کنند، معمولاً به بازو یا پا. این آزمایش‌ها می‌توانند به شناسایی آسیب عصبی یا بیماری عضلانی مانند سندرم تونل کارپال، گیرکردن عصب نخاعی، نوروپاتی محیطی، میوزیت یا ALS کمک کنند. وجود یا عدم وجود آسیب می تواند در تعیین درمان بیشتر مفید باشد.
چرا به آزمایش الکترومیوگرافی یا نوار عصب نیاز دارید؟
در حالی که MRI یا اشعه ایکس از ستون فقرات می‌تواند سرنخ‌هایی در مورد ساختار آن ارائه دهد، آزمایش‌های EMG و NCS داده‌هایی درباره نحوه عملکرد عضلات و اعصاب ارائه می‌دهند. این آزمایشات اطلاعات ارزشمندی را به آنچه پزشک شما از قبل از شرح حال، معاینه فیزیکی و اسکن های تصویربرداری می داند، اضافه می کند.
به عنوان مثال، در طول معاینه فیزیکی، پزشک به دنبال سرنخ هایی در مورد مشکل اصلی ستون فقرات (از دست دادن عضله یا "آتروفی"، از دست دادن رفلکس ها، ضعف، و/یا نواحی بی حسی) می گردد. این معاینه ساختاری با آزمایش‌های تصویربرداری که در داخل بدن به اسکلت، ماهیچه‌ها و اعصاب نگاه می‌کنند (اشعه ایکس، ام‌آر‌آی و/یا میلوگرام‌های سی‌تی) گسترش می‌یابد.
یک قیاس خوب خرید یک ماشین دست دوم است. ابتدا به ساختار خودرو نگاه می کنید: آیا آسیبی به بدنه یا نشتی روغن وجود دارد؟ مهم نیست که چقدر خوب به نظر می رسد، بدون رانندگی ماشین برای آزمایش عملکرد آن، پیشنهاد خرید نمی دهید: چگونه هدایت می کند یا ترمز می کند؟ صدای موتور چگونه است؟
به روشی مشابه، اشعه ایکس، ام آر آی یا سی تی میلوگرام همگی نگاهی به ساختار ستون فقرات - استخوان ها، دیسک ها و اعصاب دارند. اشعه ایکس به ما در مورد تراز استخوانی (اسکولیوز) یا خارهای استخوانی (آرتریت) می گوید. اسکن های ام آر آی جزئیات مربوط به فتق دیسک، یا تنگی (تنگی) کانال های عصبی را به ما نشان می دهد.
ام آر آی ممکن است گیرافتادگی عصبی را نشان دهد، اما محدودیت هایی دارد. تنها زمانی که MRI گرفته شد، در یک نقطه از زمان، باریک شدن را نشان می دهد. نمی توان تشخیص داد که آیا عصب سه هفته پیش شدیدتر تحت فشار قرار گرفته است یا اینکه در حال حاضر عصب با چه شدتی تحت فشار قرار گرفته است. عصب ممکن است با تورم آسیب ببیند، اما اکنون تورم کمتر شده است.
بنابراین، مانند خریدار خودرویی که به بیرون از ظاهر نگاه می‌کند و درخواست تست رانندگی می‌کند، پزشک شما قبل از تصمیم‌گیری در مورد درمان، در اسکن CT/MRI و عملکرد تست، فراتر از ساختار را نگاه می‌کند.
EMG/NCS معادل تست درایو است: ارزیابی می کند که اعصاب از ستون فقرات چگونه اطلاعات را به و از بازوها، پاها و عضلات پارا نخاعی منتقل می کنند (شکل 1).
اگر درد، سوزن سوزن شدن، بی حسی یا ضعف غیر قابل توضیح در بازوها یا پاها دارید، ممکن است تست نوار عصب و عضله تجویز شود. این آزمایش می تواند عملکرد طبیعی را تایید کند یا میزان آسیب عصبی را تخمین بزند.
در طول تست نوار عصب چه اتفاقی می افتد؟
تست نوار عصب دو گروه عصبی اصلی را ارزیابی می کند:
- اعصاب حسی (که درد، لمس، فشار را تشخیص می دهند)
- اعصاب حرکتی (که عضلات را حرکت می دهند)
پزشک سنسورها را روی پوست قرار می دهد. یک پالس الکتریکی کوچک، شبیه شوک ساکن پس از راه رفتن روی فرش، برای فعال کردن عصب اعمال می شود. عضله شما ممکن است منقبض شود. سرعت، اندازه و قوام پاسخ عصب ثبت و تجزیه و تحلیل می شود. شوک های NCS خفیف هستند و هیچ آسیبی ایجاد نمی کنند.
برای انجام تست نوار عصب و عضله در شیراز و کسب اطلاعات بیشتر در خصوص این تست به این لینک مراجعه کنید.
